Hungry cannibals are waiting for their next meal of semiotic and symbolic decontextualization.
What happened to my ears, what happened to my eyes? Oh well, I guess they are meat offerings for the feast that is praised by the other community standards.
0 Comments
Όχι σε οποιαδήποτε κανονικότητα, μετακανονικότητα κανονικοποιημένη αντι-κανονικότητα. Όχι σε οποιαδήποτε τάση για universal "purity" σε θεωρίες ιδέες και απόψεις. O θόρυβος και η μη καθαρότητα ως μάγμα μέσα από το οποίο προκύπτουν τα πράγματα. We are all entitled to noise.
"Ανάθεμα στις γραμματοσειρές σας και στη δομημένη βία που ασκούν πάνω στις βρώμικες οθόνες μας. Κατάρα στη διάταξη και στη μέτρηση που επιβάλλετε επί των γραμμάτων και των άλλων μεγαλύτερων ορφανών του ποιητικού χάους."
"Εντός πυκνής σύγχυσης, ως αυτοοφιόδηκτος όφις σχηματίζω κύκλο με το αντί-εγώ μου. Επιλέγω κάτι άυλο για κέντρο. Και το λατρεύω μέχρι θανάτου."
Το μόνο που επιβιώνει είναι μια κυβερνητική δομή ενός περιβάλλοντος και ενός καταναλωτικού συστήματος. Ο καννίβαλος καννιβαλίσει.
«Είμαι βυζί. Κάτι έγινε μέσα στο κορμί μου, και μ’ έχει μεταμορφώσει σε θηλαστικό αδένα, που δε θυμίζει σε τίποτα την προηγούμενη ανθρώπινη μορφή μου».
Filip roth, "The Breast" Ένας κοινωνικός ρόλος ικανός να αλλοιώσει και να μεταμορφώσει τελείως γκρεμίζοντας όλες τις υπαρκτές ή δυνητικές πολλαπλότητες και προσδίδοντας μιαν ολική μονήρη μορφή στο φορέα του. Dreaming of an extended version of the "fab-labs" make them "art-labs". Large, local, state funded laboratories and studio spaces for art, technology, performance art, that can provide a free space for working students and a low-rent space for interested artists. In this way students dont need to be in the distant university studio space. They can also seamlessly co-exist with distant learning strategy for theoretical traditional form lectures. Oh well.
Aυτά που είμαστε και αυτά που γινόμαστε κυρίως βασίζονται σε αυτά που εκφράζουμε ή σε αυτά που εκφράστηκαν από άλλους. Για αυτό το λόγο και η τέχνη έχει τέτοια αξία γιατι περνάει πέρα από τη λογική και λειτουργεί ώς φορέας-υπόστρωμα συλλογικών ή και ατομικών εκφράσεων. Γι' αυτό και ειναι αναγκαίο σε κάποιες σημαντικές στιγμές να εκφράζονται τόσο οι δικαστικοί λειτουργοί, οι επιστήμονες, και όλοι όσοι έχουν υιοθετήσει έναν λανθασμένο ρόλο της "απαθούς" άσκησης του επαγγέλματός τους.
Η ασυνείδητη μη συμμετοχή ή η συνειδητή εξόδος σε και από {συμμορικές μορφές} παράγει μηχανιστικά πολύπλοκα επιφαινόμενα φορμαλιστικού σολιψισμού. Αντί για συμμορίες χρειάζεται να φτιαχτούν κοινωνίες και ο φορμαλιστικός σολιψισμός να μετατραπεί σε επικοινωνία. Μέχρι τότε ποιητικός φορμαλισμός.
|
Archives
December 2020
Categories |